Boyun ve Kol Ağrısı

Servikal Omurga

Boyun; omurga veya spinal kolon olarak bilinen ve vücudun çoğuna uzanan kolonun esnek bir parçasıdır. Servikal omurga (boyun bölgesi), intervertebral disklerle birbirinden ayrılan yedi kemikten (C1-C7 vertebra) oluşur. Bu diskler omurganın serbestçe hareket etmesini ve aktivite sırasında amortisör görevi görmesini sağlar.

Her omur gövdesinin arkasına bağlı, spinal kolonun tüm uzunluğu boyunca devam eden içi boş bir longutidinal boşluk oluşturan bir kemik kemeri bulunur. Spinal kanal adı verilen bu alandan, omurilik ve sinir demetlerinin içinden geçer. Spinal kord; BOS(Beyin Omurilik Sıvısı) ile temas halinde olup meninks adı verilen üç koruyucu tabaka tarafından (dura-araknoid-pia mater) çevrelenir.

Her vertebral seviyeden sağda ve solda olmak üzere bir çift spinal sinir foramen denilen küçük açıklıklardan çıkar. Bu sinirler vücuttaki kaslara, deriye ve dokulara giderek vücudun tüm bölgelerinde duyum ve hareketi sağlar. Hassas yapıdaki spinal kord ve sinirler vertebralara bağlı güçlü kas ve ligamentler ile desteklenirler.

Servikal Disk Hastalıkları

Hastalar boyunlarındaki, omuzlarındaki, kollarındaki ve / veya ellerindeki problemler nedeniyle bir beyin ve sinir cerrahına yönlendirilebilir. Bu bölgelerin herhangi birinde veya hepsinde ağrı, uyuşma, karıncalanma ve / veya zayıflık yaşamış olabilirler.

Boyun ağrısına disk dejenerasyonu, spinal kanalın daralması, artrit ve nadir durumlarda kanser veya menenjit neden olabilir. Ciddi boyun problemleri için, doğru bir tanı koymak ve tedavi etmek için birinci basamak hekimine ve sıklıkla da beyin cerrahı gibi bir uzmana danışılmalıdır.

Boyun ağrısının beyin ve sinir cerrahına danışılması gerektiği durumlar;

• Yaralanma veya kafaya darbe sonrası gelişmişse
• Boyun ağrısına ateş ve baş ağrısı da eşlik ediyorsa
• Boyun kaslarındaki spazma bağlı olarak çenenin göğse temas ettirelemediği durumlarda
• Kola vuran ağrı varsa
• Kollarda veya ellerde karıncalanma, uyuşma veya zayıflık varsa
• Boyun semptomları ile beraber bacaklarda güç kaybı veya kollarda veya bacaklarda koordinasyon kaybı varsa
• Boyun ve / veya omuz ağrısı dört hafta sonra düzelmemiş veya daha kısa sürede artan güç kaybı varsa

Yaş, yaralanma, postür bozuklukları veya artrit gibi hastalıklar, servikal omurganın kemiklerinde veya eklemlerinde dejenerasyona yol açarak disk herniasyonu veya kemik çıkıntıların oluşmasına neden olabilir. Boyundaki ani şiddetli yaralanma ayrıca disk herniasyonu, whiplash, vasküler yapılarda zedelenme, vertebral kemik veya bağ yaralanmasına katkıda bulunabilir hatta aşırı durumlarda kalıcı felce neden olabilir. Servikal bölgedeki omurilik üzerindeki baskı çok ciddi bir sorun olabilir, çünkü vücudun geri kalanına giden sinirlerin neredeyse tamamı nihai hedeflerine (kollar, göğüs, karın, bacaklar) ulaşmak için boynundan geçmek zorundadır. Bu potansiyel olarak birçok önemli organın işlevini tehlikeye atabilir.

Servikal Stenoz

Servikal stenoz, omurilik kanalı omuriliği daralttığında ve spinal korda bası yaptığında ortaya çıkar ve en çok yaşlanmadan kaynaklanır. İntervertebral mesadeki vertebraları ayıran ve yastık görevi gören diskler sıvı içeriğini kaybeder. Sonuç olarak, vertebralar arasındaki boşluk küçülür ve diskler amortisör olarak hareket etme yeteneklerini kaybeder. Aynı zamanda, omuriliği oluşturan kemikler ve bağlarda esneme özelliklirinde azalma olur ve kalınlaşır. Bu değişiklikler spinal kanalın daralmasına neden olur. Ek olarak, servikal stenoz ile ilişkili dejeneratif değişiklikler, sinir köklerini sıkıştıran kemik çıkıntıların büyümesine katkıda bulunarak vertebrayı etkileyebilir. Hafif stenoz, semptomlar boyun ağrısıyla sınırlı olduğu sürece uzun süre konservatif olarak tedavi edilebilir. Şiddetli stenoz için ise bir beyin ve sinir cerrahına yönlendirme gerekir.

Semptomlar

• Boyun veya kol ağrısı
• Her iki elde uyuşma ve güçsüzlük
• Kararsız yürüyüş
• Bacaklardaki kas spazmları
• Koordinasyon kaybı

Tanı

Tanı tarih, semptomlar, fizik muayene ve aşağıdakiler de dahil olmak üzere test sonuçlarına göre bir beyin cerrahı tarafından yapılır;

• Bilgisayarlı Tomografi (CT veya CAT): Bir bilgisayar tarafından çok sayıda ince kesilmiş X-ışını okuduktan ve birleştirdikten sonra oluşturulan tanılama görüntüsü olan CT; spinal kanalın şeklini ve boyutunu, içeriğini ve çevresindeki yapıları, özellikle kemikleri gösterebilir.
• Elektromiyogram ve Sinir İletim Çalışmaları (EMG / NCS): Bu testler sinir kökleri, periferik sinirler ve kas dokusu boyunca elektriksel impulsları ölçer. Devam eden sinir hasarının olup olmadığını, sinirlerin geçmiş bir yaralanmadan iyileşme durumunda olup olmadığını veya başka bir sinir sıkışması alanının olup olmadığını gösterir.
• Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRI): Güçlü mıknatıslar ve bilgisayar teknolojisi kullanarak vücut yapılarının görüntülerini üreten bir tanı testi olan MRI spinal kord , sinir kökleri ve çevre bölgelerin yanı sıra genişleme, dejenerasyon ve tümörleri gösterebilir.
• Myleogram: Kontrast maddenin beyin omurilik sıvısı boşluklarına enjekte edilmesinden sonra spinal kanalın röntgeni olan bu yöntemde fıtıklaşmış diskler, kemik çıkıntıları veya tümörler nedeniyle spinal kanaldaki veya sinirler üzerindeki basıyı gösterebilir.
• X-ışını: Vücudun bir bölümünün bir filmini veya resmini üretmek için radyasyon uygulanması olan bu yöntem vertebraların yapısını ve eklemlerin ana hatlarını gösterebilir.

Tedavi

Travma öyküsü olmayan ve yaygın boyun ağrısı olan hastalarda cerrahi olmayan tedavi ilk yaklaşımdır. Örneğin, servikal disk herniasyonu olan birçok hasta konservatif tedavi ve zamanla düzelir ve ameliyat gerektirmez. Konservatif tedavi zaman, ilaç, kısa yatak istirahati, fiziksel aktivitenin azaltılması ve fizik tedaviyi içerir. Hekim ağrıyı veya inflamasyonu azaltmak için ve iyileşmenin gerçekleşmesi için zaman tanımak için kas gevşetici ilaçlar verebilir. Ağrıyı geçici olarak hafifletmek için bir kortikosteroid enjeksiyonu kullanılabilir.

Cerrahi

Ameliyat için adaylar ;

• Konservatif tedaviden fayda görmeyen hastalar
• Kol ve / veya bacakları içeren ilerleyici nörolojik semptomları olan hastlar
• Denge veya yürüme güçlüğü olan hastlar
• Aksi takdirde sağlıklı olan hastalar

Kullanılabilecek birkaç farklı cerrahi prosedür vardır, bunların seçimi vakanın şiddetine göre farklılık gösterebilir. Hastaların küçük bir yüzdesinde; spinal instabilite genellikle ameliyattan önce belirlenen bir karar olan spinal füzyonun yapılmasını gerektirebilir. Spinal füzyon, iki veya daha fazla vertebra arasında solid bir yapı oluşturan bir işlemdir. Füzyonu arttırmak ve servikal vertebranın unstabil bölgelerini desteklemek için çeşitli cihazlar (vidalar veya plakalar gibi) kullanılabilir. Bu prosedür omurganın güçlendirilmesine ve stabilize edilmesine yardımcı olabilir ve böylece şiddetli ve kronik boyun ağrısını hafifletmeye yardımcı olabilir.

Anterior Servikal Diskektomi

Bu operasyon, bir veya daha fazla sinir kökü veya omurilik üzerindeki basıyı azaltmak için gerçekleştirilir. Servikal vertebraya boynun önündeki küçük bir insizyonla ulaşılır. Sadece bir disk çıkarılırsa, tipik olarak cilt katlantısına da uyacak şekilde küçük bir yatay insizyon yapılır. Operasyon daha kapsamlı ise, eğimli veya daha uzun bir insizyon gerektirebilir. Boynun yumuşak dokuları ayrıldıktan sonra, intervertebral disk ve kemik çıkıntılar çıkarılır. Vertebralar arasında kalan boşluk açık bırakılabilir veya omurga füzyonu yoluyla küçük bir kemik parçası veya cihazla doldurulabilir. Zamanla, vertebralar füze olabilir veya birleşebilir.

Anterior Servikal Korpektomi

Bu operasyon anterior servikal disektomi ile birlikte yapılır. Korektomi sıklıkla kemik çıkıntı oluşumlarının neden olduğu omurilik sıkışması ile çok seviyeli servikal stenoz için yapılır. Bu prosedürde, beyin ve sinir cerrahı omurilik üzerindeki basıyı hafifletmek için vertebra corpusunun bir kısmını çıkarır. Bitişik diskler dahil bir veya daha fazla vertebral corpus çıkartılabilir. İnsizyon genellikle daha büyüktür. Vertebralar arasındaki boşluk, omurga füzyonu yoluyla küçük bir kemik parçası veya cihaz kullanılarak doldurulur. Daha fazla kemik yapı çıkarıldığından, füzyonun iyileşmesi ve boynun stabil hale gelmesi için iyileşme süreci genellikle anterior servikal diskektomiden daha uzundur. Cerrah, iyileşme sürecine yardımcı olmak için vertebranın önüne vidalanan metal bir plaka kullanmayı seçebilir.

Posterior Mikrodiskektomi

Bu prosedür, boynun posterior (arka) kısmında genellikle orta hatta olan dikey bir kesi ile gerçekleştirilir. Bu yaklaşım, spinal kordun yan tarafında bulunan büyük bir soft disk hernisi için düşünülebilir. Faset eklemin bir kısmını çıkarmak için high speed burr kullanılır ve sinir kökü faset ekleminin altında görülür. Disk hernisini çıkarmak için sinir kökü yavaşça ve nazikçe bir kenara çekilir.

Posterior Servikal Laminektomi

Bu prosedür, laminayı (vertebraların posterior kısmındaki kemik bölüm) çıkarmak için boynun orta hattında küçük bir kesi gerektirir. Kemik bölümlerinin çıkarılması, spinal korda ve / veya sinir köklerine bası yapmış kalınlaşmış ligaman, kemik spur oluşumları veya disk materyali için yapılır. Vertebradaki spinal sinir köklerinin geçtiği foramenler, sinirlerin geçmesine izin vermek için genişletilebilir.

Riskler ve Sonuç

Komplikasyonlar oldukça nadir olmasına rağmen, herhangi bir cerrahi girişimde olduğu gibi, aşağıdaki riskler servikal spinal cerrahi ile ilişkili olabilir;

• Enfeksiyon
• Kan replasmanı gerektirebilecek kadar aşırı kanama
• Anesteziye bağlı advers reaksiyon
• Kronik boyun veya kol ağrısı
• Semptomlarda yetersiz hafifletme
• Sinir ve sinir köklerinde hasar
• Sinal korda hasar (10,000'de yaklaşık 1), paraliziye neden olur
• Spinal instabilite
• Özofagus, trakea veya vocal kordlarda hasar
• Stroke ile sonuçlanabilecek karotis veya vertebral arterlerde yaralanma
• Füyon defektleri
• Enstrüman kırılması ve / veya Enstrümantasyon hatası
• Kalıcı yutma veya konuşma bozukluğu
• BOS kaçağı

Ameliyatın yararları her zaman risklerine karşı dikkatle tartılmalıdır. Servikal spinal hastalarında büyük bir yüzdesi ameliyattan sonra ağrıda önemli bir rahatlama rapor edilse de, ameliyatın her bireye yardımcı olacağının garantisi yoktur.

Cerrahi Sonrası

Hekim ameliyat sonrası hastaya özel talimat ve önerilerde bulunur ve genellikle ağrı kesici ilaç önerecektir. Hekim, hastanın işe dönme, araba kullanma ve egzersiz gibi normal aktivitelere ne zaman devam edebileceğini belirlemeye yardımcı olacaktır. Bazı hastalar ameliyattan sonra süpervize rehabilitasyon veya fizik tedaviden yararlanabilir. Hasta yavaş yavaş normal aktiviteye dönerken hastanın rahatsızlık duyması normalde beklenen bir süreçtir, ancak ağrı; hastanın yavaşlamasının gerekebileceğine dair bir uyarı işaretidir.